Spelt

De chocolade is van Puccini

Een naam verplicht. Restaurant Spelt lost die verplichting in door speltjenever als aperitief te schenken en speltbrood in verschillende varianten voor en tijdens de maaltijd te serveren. De kaart van Spelt is net zo compact als het restaurant zelf. In de strak ingerichte pijpenla aan de Nieuwe Spiegelstraat is ingenieus gewoekerd met de ruimte.
De stijl van koken waaiert breed uit. De meeste gerechten passen in de klassieke brasseriekeuken, andere zouden in een goed eetcafé niet misstaan en er is ook een enkele creatie die in het ambitieuze gastronomisch kookcircuit thuishoort.
De kaart wisselt met het seizoen. Zo zou je gerechten kunnen treffen als krabkoekjes. Ze combineren goed met de pittige, Oosterse saus, maar ze zijn wat klein uitgevallen en bij ons bezoek wat te fel gebakken. Of denk aan een streekgerecht waarbij het Limburgs culinair erfgoed op je bord ligt, stroop, appel, grottenham en rommedoe, de fameuze stinkkaas.
Spelt draagt het Nederlands product sowieso een goed hart toe. De mosselen, die hier 'Zwarte Jantjes' heten, komen van de hangcultuur bij Neeltje Jans. Die brengt een klein type mossel voort. Ze zijn uitstekend en smaakrijk bereid, er zitten geen sausjes bij en dat hebben ze ook helemaal niet nodig.
De ''pont neuf' frieten zijn uitzonderlijk goed. Zelfs in Frankrijk zijn ze vaak slap, hier hebben ze een fijn krokant korstje. Ze zijn ook de kompanen van de steak van het vaderlandse Maas-Rijn-IJssel-rund. Het vlees is net niet perfect gegrild, maar smaakt toch heel behoorlijk met enige beet zonder taai te zijn. De remouladesaus is voorbeeldig. Jammer dat de sla Spartaans droog op tafel komt.
Om alvast in muzikale stemming te komen is het nagerecht met vier verschillende bereidingen van chocola geen gekke keuze. Het is klein van stuk, maar intens van smaak. En de chocolade komt van Puccini.

Spelt, Nieuwe Spiegelstraat 5a, 4207022, www.restaurantspelt.nl

Gepubliceerd in Preludium van januari 2010

Reacties

Populaire posts