Vertigo
Cultureel vreemdgaan
Dat het klassieke openluchtconcert in het Vondelpark geen traditie heeft mogen worden wil niet zeggen dat de preconcert-eter er niet welkom zou zijn. Op een mooie zomernamiddag lokt het terras van Vertigo, bij het Filmmuseum. Het eten is nauwelijks de moeite waard, maar de prijzen zijn schappelijk. Het zicht op de bonte parade van Vondelparkgasten maakt veel goed; jonge trimmers en oude alcoholisten, kantoorpakken en vakantieniemendalletjes, arme muzikanten en welgestelde toeristen, de bewoners van Zuid en de bewoners van West. En wie denkt dat de multiculturele samenleving niet bestaat, moet eens in het Vondelpark gaan kijken.
Op het terras wordt het eetcaférepertoire geboden, besteld aan de bar en bezorgd aan de genummerde tafels. Het gaat er wat rommelig aan toe, maar de veelal vriendelijke bediening werkt naar vermogen en voor 12,50 euro zijn de borden goed gevuld. Binnen in het restaurant ligt het prijsniveau hoger – de hoofdgerechten doen 15 en 17,50 euro - en hebben de gerechten meer culinaire ambitie. De keuken lijkt die ambitie niet helemaal te kunnen waarmaken. Al is de salade buitengewoon genereus bestrooid met chips van coppa di Parma. De boerenpaté zou een fermer garnituur mogen hebben dan de op limonade lijkende cranberrysaus, mini-croutons uit een pakje en obligate pijnboompitjes. Stoer brood en de traditionele kleine augurkjes de boerenpaté beter tot zijn recht laten komen. De gegrilde zeebaars, gevuld met gedroogde tomaat en basilicum en vergezeld van bacalaukroketjes voor het hartige accent, kan er zeker mee door. De gegrilde entrecote daarentegen moet iets beter kunnen. De gebakken witlof heeft geen lekkere beet en de jus met sjalotjes smaakt onbestemd. De in de schil gebakken aardappelpartjes zijn smakelijk.
Via het talud van het viaduct over het Vondelpark voert de snelle route naar het Concertgebouw. Of gaan we cultureel vreemd mengen we ons tussen de filmliefhebbers?
Vertigo, Vondelpark 3, 6123021, www.vertigo.nl
Dat het klassieke openluchtconcert in het Vondelpark geen traditie heeft mogen worden wil niet zeggen dat de preconcert-eter er niet welkom zou zijn. Op een mooie zomernamiddag lokt het terras van Vertigo, bij het Filmmuseum. Het eten is nauwelijks de moeite waard, maar de prijzen zijn schappelijk. Het zicht op de bonte parade van Vondelparkgasten maakt veel goed; jonge trimmers en oude alcoholisten, kantoorpakken en vakantieniemendalletjes, arme muzikanten en welgestelde toeristen, de bewoners van Zuid en de bewoners van West. En wie denkt dat de multiculturele samenleving niet bestaat, moet eens in het Vondelpark gaan kijken.
Op het terras wordt het eetcaférepertoire geboden, besteld aan de bar en bezorgd aan de genummerde tafels. Het gaat er wat rommelig aan toe, maar de veelal vriendelijke bediening werkt naar vermogen en voor 12,50 euro zijn de borden goed gevuld. Binnen in het restaurant ligt het prijsniveau hoger – de hoofdgerechten doen 15 en 17,50 euro - en hebben de gerechten meer culinaire ambitie. De keuken lijkt die ambitie niet helemaal te kunnen waarmaken. Al is de salade buitengewoon genereus bestrooid met chips van coppa di Parma. De boerenpaté zou een fermer garnituur mogen hebben dan de op limonade lijkende cranberrysaus, mini-croutons uit een pakje en obligate pijnboompitjes. Stoer brood en de traditionele kleine augurkjes de boerenpaté beter tot zijn recht laten komen. De gegrilde zeebaars, gevuld met gedroogde tomaat en basilicum en vergezeld van bacalaukroketjes voor het hartige accent, kan er zeker mee door. De gegrilde entrecote daarentegen moet iets beter kunnen. De gebakken witlof heeft geen lekkere beet en de jus met sjalotjes smaakt onbestemd. De in de schil gebakken aardappelpartjes zijn smakelijk.
Via het talud van het viaduct over het Vondelpark voert de snelle route naar het Concertgebouw. Of gaan we cultureel vreemd mengen we ons tussen de filmliefhebbers?
Vertigo, Vondelpark 3, 6123021, www.vertigo.nl
Reacties
Een reactie posten