Culinaire coalities
In het Haagse Le Bistroquet herleeft voor Joep Habets de oude politiek
Mocht het op enig moment nodig zijn de kabinetsformatie vlot te
trekken dan is er altijd nog het beproefd procedé van een intiem etentje
bij Le Bistroquet. Precies dertig jaar geleden is daar het fundament
gelegd voor het kabinet Van Agt-Wiegel. Het Haagse restaurant ligt op
een steenworp afstand van het Binnenhof, waren er geen
veiligheidsvoorzieningen rond de Amerikaanse ambassade dan zag je vanaf
de raamtafeltjes uit op het Torentje.
In de gedistingeerde entourage van antraciet grijze stoelen en fijnschilders lenen de rood beklede banken in treincoupé-opstelling zich uitstekend voor een vertrouwelijk tête-à-tête. Al moet je op je woorden passen want terwijl we de amuses tot ons nemen – knolselderijbouillon met garnalen en een zalmmousse – horen we aan de andere zijde van het bankje flarden van een kabinetsformatie.
„We zullen echt een post voor Sharon Dijksma moeten vinden.”
„Maar díe is toch niet ministeriabel?”
„Daar denkt ze zelf anders over. Op Verkeer & Waterstaat kan ze trouwens niet veel kwaad, de files zijn sowieso onoplosbaar.”
Politiek gezien lijken we hier aan de rechterzijde van het politieke spectrum te zijn beland. Le Bistroquet is ook al geen plek voor culinaire hemelbestormers. De kookstijl is traditioneel en de kok toont zich wars van modieuze ingrediënten en bereidingen. Volgens de respectabele principes van de klassieke keuken liggen er niet te veel verschillende ingrediënten op één bord.
Het voorgerecht is gerookte zalm met neutraal aangemaakte sla en kleine blokjes enigszins taai schaaldierenvlees. Tegenover het vet van de zalm zou een beetje zuur op zijn plaats zijn. Op de rand van het bord ligt een spoortje saus, te weinig om te proeven wat het is en te weinig om het bindend element te zijn dat de verschillende ingrediënten tot een echte eenheid smeedt. Aan de andere kant van het bankje lukt dat beter.
„Rouvoet kan natuurlijk nooit naar Justitie, maar Jeugdzaken is toch een redelijk alternatief. Dan moeten we Middelkoop ergens in de zeshoek kwijt en kan Tineke een staatssecretariaat krijgen.”
De komst van het warme voorgerecht leidt onze aandacht af. Het gebakken stukje kabeljauw, goed gegaard, is het culinair hoogtepunt van de avond. De olijfolie en de groente geven er een zuiderse draai aan. Jammer dat ook de Noordzee-garnalen taai zijn.
Tijdens het wachten op het hoofdgerecht blijkt de formatie aardig te vlotten. Een programma is er nog niet, maar voor alle poppetjes is al een plekje gevonden.
„Joop Wijn wordt fractieleider, alleen weet hij dat zelf nog niet.”
Het hoofdgerecht levert een goede combinatie van smaken. De chemie is wel degelijk aanwezig tussen de hertenbiefstukjes en in de jus gegaarde schorseneren en bosuitjes. Het wijnarrangement brengt daarbij behoorlijke maar geen onvergetelijke wijnen, 24 euro voor drie glazen is dan ook te veel geld. Dat is schrikken voor de beoogde minister van Financiën.
„Wouter wil toch naar Financiën, die gaat niet nog eens vier jaar in de Kamer zitten.”
De rekening voor twee personen bedraagt 168 euro. De prettige ambiance en de voortreffelijke bediening ten spijt is de gevoelswaarde lager. Het avondmenu eindigt met een mooi nagerecht. De in specerijensiroop gedrenkte savarin komt met een bolletje sinaasappelijs tot een geslaagde coalitie.
Le Bistroquet, Lange Voorhout 98, Den Haag, 070 3601170, www.bistroquet.nl
In de gedistingeerde entourage van antraciet grijze stoelen en fijnschilders lenen de rood beklede banken in treincoupé-opstelling zich uitstekend voor een vertrouwelijk tête-à-tête. Al moet je op je woorden passen want terwijl we de amuses tot ons nemen – knolselderijbouillon met garnalen en een zalmmousse – horen we aan de andere zijde van het bankje flarden van een kabinetsformatie.
„We zullen echt een post voor Sharon Dijksma moeten vinden.”
„Maar díe is toch niet ministeriabel?”
„Daar denkt ze zelf anders over. Op Verkeer & Waterstaat kan ze trouwens niet veel kwaad, de files zijn sowieso onoplosbaar.”
Politiek gezien lijken we hier aan de rechterzijde van het politieke spectrum te zijn beland. Le Bistroquet is ook al geen plek voor culinaire hemelbestormers. De kookstijl is traditioneel en de kok toont zich wars van modieuze ingrediënten en bereidingen. Volgens de respectabele principes van de klassieke keuken liggen er niet te veel verschillende ingrediënten op één bord.
Het voorgerecht is gerookte zalm met neutraal aangemaakte sla en kleine blokjes enigszins taai schaaldierenvlees. Tegenover het vet van de zalm zou een beetje zuur op zijn plaats zijn. Op de rand van het bord ligt een spoortje saus, te weinig om te proeven wat het is en te weinig om het bindend element te zijn dat de verschillende ingrediënten tot een echte eenheid smeedt. Aan de andere kant van het bankje lukt dat beter.
„Rouvoet kan natuurlijk nooit naar Justitie, maar Jeugdzaken is toch een redelijk alternatief. Dan moeten we Middelkoop ergens in de zeshoek kwijt en kan Tineke een staatssecretariaat krijgen.”
De komst van het warme voorgerecht leidt onze aandacht af. Het gebakken stukje kabeljauw, goed gegaard, is het culinair hoogtepunt van de avond. De olijfolie en de groente geven er een zuiderse draai aan. Jammer dat ook de Noordzee-garnalen taai zijn.
Tijdens het wachten op het hoofdgerecht blijkt de formatie aardig te vlotten. Een programma is er nog niet, maar voor alle poppetjes is al een plekje gevonden.
„Joop Wijn wordt fractieleider, alleen weet hij dat zelf nog niet.”
Het hoofdgerecht levert een goede combinatie van smaken. De chemie is wel degelijk aanwezig tussen de hertenbiefstukjes en in de jus gegaarde schorseneren en bosuitjes. Het wijnarrangement brengt daarbij behoorlijke maar geen onvergetelijke wijnen, 24 euro voor drie glazen is dan ook te veel geld. Dat is schrikken voor de beoogde minister van Financiën.
„Wouter wil toch naar Financiën, die gaat niet nog eens vier jaar in de Kamer zitten.”
De rekening voor twee personen bedraagt 168 euro. De prettige ambiance en de voortreffelijke bediening ten spijt is de gevoelswaarde lager. Het avondmenu eindigt met een mooi nagerecht. De in specerijensiroop gedrenkte savarin komt met een bolletje sinaasappelijs tot een geslaagde coalitie.
Le Bistroquet, Lange Voorhout 98, Den Haag, 070 3601170, www.bistroquet.nl
Reacties
Een reactie posten